Omdat hoogbegaafdheid niet stopt bij het bereiken van je pensioen.

De stijgende aandacht voor hoogbegaafdheid in Vlaanderen gaat vooral uit naar kinderen en minder naar volwassenen, laat staan senioren. Toch is het logisch dat er zich ook in de leeftijdscategorie van de 60-, 70- en 80- plussers hoogbegaafden bevinden. Vaak weten zij het echter niet van zichzelf of is hun hoogbegaafdheid ook niet altijd zichtbaar omdat velen van hen reeds op jonge leeftijd moesten gaan werken en er daardoor minder tijd over bleef voor persoonlijke ontwikkeling.   

Uit Nederlands onderzoek bleek al dat deze groep zich vaker eenzaam voelt. De senioren moeten een deel van hun zelfstandigheid afgeven en zijn minder geïnteresseerd in het animatieaanbod binnen een zorgcentrum/dagcentrum.
Ze worden beschreven als kritisch, willen zich nog steeds verder blijven ontwikkelen en doen niet graag aan small talk. Verveling en depressie leunt dan ook om de hoek.

De ervaringen van Silvie, als voormalig directeur in een woonzorgcentrum, bevestigen de noden en het gebrek aan gepaste begeleiding van deze doelgroep maar al te goed. Ouder worden kan voor deze doelgroep, zeker wanneer dit gepaard gaat met het meer en meer afhankelijk worden, een extra uitdaging bieden omdat het net hun wens is om zo lang mogelijk autonoom en zelfstandig te blijven.